حتماً قبل شروع به خواندن مطلب تشخیص عاطفه از متن این مطلب «آیا متفاوت هستند؟ عاطفه، احساس، هیجان، گرایش و نظر در متن» را بخوانید.

تشخیص عاطفه از متن مشکل می باشد. اما در مقابل وقتی ما جهان اطراف را درک می کنیم، ما به صورت ذاتی یک واکنش عاطفی (خوب یا بد) به اشیاء داریم. ما اشیاء را زیبا و زشت درک می کنیم. این واکنش های عاطفی نمایش آگاهانه عاطفه می باشند که در زبان به صورت احساس و هیجان بروز پیدا می کند.

تشخیص هیجان

امکان تشخیص احساس و هیجان در زبان وجود دارد. هر چند که به خاطر پیچیدگی هیجان در زبان نوشتنی، امکان تشخیص کامل آن وجود ندارد. برای تشخیص هیجان به فاکتورهای زیر نیاز داریم:

1. ارزیابی (شناخت)
2. واکنش های فیزیولوژیکی بدن مانند افزایش ضربان قلب و تعریق
3. احساس
4. نمایش دیداری مانند چهره و بدن
5. آمادگی برای انجام رفتار به روشی خاص (تمایلات عمل)

این فاکتورها مستقل از هم نیستند و تغییر در یکی می تواند دیگری را تغییر دهد. هر چند که ممکن است همه فاکتورها برای تجربه هیجانی لازم نباشند. در اینجا فرآیندهای اجتماعی و نرم های فرهنگی نقش مهمی در مشخص کردن نحوه نمایش هیجان بازی می کنند. هر چند که در زبان متنی امکان نمایش همه این فاکتورها وجود ندارد اما تا حدی می توان هر کدام را نمایش داد.

سناریوی تشخیص هیجان

به عنوان نمونه سناریوی زیر را در نظر بگیرید:

سلام جان، دوست من لوک را به خاطر می آوری؟ آیا می توانی باور کنی که او روز جمعه در مهمانی با مشت به من زد! (ارزیابی-منفی و ناخوشایند) من نمی توانم باور کنم دوستم به من ضربه زد، او دیوانه وار عمل کرد. هرگز در زندگیم اینقدر احساس اهانت نکردم. چطور می توانست این کار را بکند!!! باعث شد من از کوره در برم (احساس منفی). من می خواستم در مقابل او را بزنم (آمادگی برای انجام یک رفتار خاص)، می توانستم آدرنالین سرشارم را حس کنم (واکنشهای فیزیولوژیکی). شروع به فحش دادن کردم و با انگشتم به او اشاره کردم (نمایش دیداری). شما باید آنجا می بودید. می خواستم او را با لگد بزنید، اما فکر کردم ارزشش را ندارد. میدونی.

همانطور که در این سناریو مشاهده می شود ، فراتر از استفاده از کلمات حامل هیجان، نویسنده از انواع نشانگرهای زبانی و ترکیب آنها برای انتقال هیجانات استفاده کرده است. برای تشخیص هیجانات، باید به فراتر از تجزیه و تحلیل کلمه برویم، زیرا کلمات به تنهایی قادر به حمل همه اطلاعات هیجانی نیستند: هیجانات اغلب پشت ترکیب کلمات پنهان شده اند.

تشخیص هیجان از متن

غالباً تحقیقات تشخیص هیجان از متن بر روی تشخیص کلمات هیجانی است. برای این کار از این سه مدل استفاده می شود: هیجانات پایه ای، ابعاد هیجان یا دسته بندی های ارزیابی-شناختی. تفاوت این مدل ها در تعداد هیجاناتی که ارائه می دهند و اصول برانگیخته شدن آنهاست. 

در زبانشناسی محاسباتی از منابع واژگانی برای تشخیص هیجان استفاده می شود. از WordNetAffect برای مشخص کردن کلمات دارای بار هیجانی، (Affective Norm English Word (ANEW برای میزان هیجان کلمات و EmotiNet برای استخراج کلماتی در متن که دارای بار هیجانی نیستند. نکته مهم این است که معانی یک کلمه به تنهائی ممکن است دارای بار هیجانی باشد اما با در نظر گرفتن موضوع فردی،  فرهنگ، زمینه و اجتماع  ممکن است هیجان آن تغییر کند.

این نوشته برگرفته از مقاله ای با عنوان زیر می باشد.

Are They Different? Affect, Feeling, Emotion, Sentiment, and Opinion Detection in Text