آموزش الکترونیک یکی از کاربردهای مهم محاسبات عاطفی می باشد. همچنین ستاد توسعه علوم و فناوری های شناختی نیز از طراح های آموزش الکترونیک و شناختی حمایت می کند. فرآيند يادگيری و ياد دادن، فرآيندی کاملاً هيجانی می باشد. هيجان برای ياد دادن يک تمرين يا تئوری مورد استفاده قرار می گيرد. يادگيری ضعيف توليد هيجان های منفی می کند و هيجان منفی می تواند به آموزش آسيب بزند. در مقابل هيجان مثبت می تواند به يادگيری کمک نمايد.
تحقيقات نشان داده است که يک مقدار هيجان مثبت، نه تنها باعث می شود که شما يک مقداری هيجان بهتر داشته باشيد بلکه باعث تمايل به سوی خلاقيت، انعطافپذيری در حل مسأله و کارايی بيشتر در تصميم گيری می شود.. آموزگار می تواند در افزايش قابليت های شناختی دانش آموزان کمک کند و می تواند دانش آموزان را مورد کنترل قرار دهد. به عنوان نمونه ترس از اشتباه، اعتماد به نفس دانش آموز را کاهش می دهد و اشتباه های پيدرپي باعث ايجاد نااميدی در دانش آموز می شود. اين هيجان ها با راهنمايي های آموزگار می توانند تغيير کنند.
برای ساختن يک ناظر مجازی هوشمند که نقش آموزگار را بازی می کند، بايد از افزايش هيجان های منفی در سيستم جلوگيری نماييم و هيجانهای مثبت را در سيستم گسترش دهيم. يک ناظر مجازی بايد قادر باشد به فعاليت های دانش آموز با هيجان مناسب پاسخ دهد که باعث علاقه مند شدن دانش آموز به يادگيری شود. اجزا زیر برای طراحی یک سیستم هوشمند که بتواند با هیجانات دانش آموز استراتژی های آموزشی را پیش ببرد لازم است.
تشخیص هیجان
يکی از معيارهای هوشمندی کامپيوترها توانايي آن‌ها در تشخيص هيجان ها می باشد. اما تشخيص دقيق هيجانها به وسيله کامپيوتر (اگر امکان پذير باشد) يک هدف بعيد به نظر میرسد. حتی انسان نيز نمی تواند به طور صد در صد هيجان های ديگر انسان ها را تشخيص دهد. با اين حال نشانه های در دسترس برای تشخيص هيجان بسيار زياد می باشند و کامپيوترها می توانند از اطلاعات اين نشانهه ا که از طريق کانالهای ارتباطی در دسترس قرار می گيرند، برای تشخيص هيجان استفاده کنند. برای کشف هيجانهای کاربر میتوان از کانالهای اطلاعاتی زير استفاده نمود:
- صوت
- حالتهای چهره
- علائم و الگوهای فيزيولوژيک
- متن
- رفتار قابل مشاهده کاربر
مدل سازی هیجان
پس از شناسايي هيجان های دانش آموز، نيازمند مدلی برای شبيه سازی هيجانهای دانش آموز هستيم. ناظر مجازی بايد بتواند هيجان های دانش آموز را شبيه سازی کند، تا بتواند پاسخ مناسب را بر اساس آن‌ها داشته باشد. در واقع ناظر مجازی نيازمند مدلی از دانش آموز در نزد خود میباشد.
پاسخ به هیجان ها
ناظر مجازی برای پاسخگويي به عمل های دانش آموز از يکسری تاکتيک های آموزشی استفاده میکند. انتخاب هر يک از اين تاکتيکها به وضعيت هيجان های دانش آموز بستگی دارد. تاکتيک های که ناظر مجازی استفاده می نمايد دارای يکی از هدفهای زير می باشد.
- افزايش اعتماد به نفس دانش آموز
- افزايش تلاش دانش آموز
- پيشنهاد کمک به دانش آموز
- تشويق دانش آموز
- دلگرمی دادن به دانش آموز
با کنار هم قراردادن این اجزا می توان هر سیستم دیگری که توانایی استفاده از هیجانات را دارد طراحی نمود.
